Dag 62
Vrijdag is het wissel dag in het vakantiehuis naast ons. Dat betekent nieuwe mensen erin en John en Karen eruit. Deze zestig plussers komen oorspronkelijk uit Engeland, maar wonen sinds kort in Schotland, net ten zuiden van Edinburgh. Ze zijn al minder gaan werken en genieten volop van het Schotse leven. Stilzitten doen ze niet. Regelmatig boeken ze voor een weekje een vakantiehuis om zo nog meer van het land te ontdekken.
Dag 61
Het is Koningsdag. Maar in Schotland geen vrijmarkt, sjoelen en tompoucen. Hier is het een gewone dag, het is grijs en het regent. Maar vrij zijn we wel, tenminste Kevin en Iris. Voor de kinderen is het een gewone schooldag. Wij zijn dus eigenlijk dubbel vrij.
Eerst bestuderen we uitvoerig de weersvoorspelling van de Met Office, de Britse KNMI. Tussen 10 en 13 uur lijkt de regen aan de kust mee te vallen. We besluiten om de wandeling naar Loch na Sealga te doen met een start bij Gruinard Bay. Erg fijn om zoveel mogelijkheden op korte afstand van ons huis te hebben.
Dag 60
Iris en ik hebben wat te vieren en zijn onderweg naar het lokale koffietentje, maar een knalgele bus trekt onze aandacht. Eerst even kijken.
Het is de bibliotheek bus die vandaag het dorp aandoet. We raken aan de praat met de chauffeur en bibliothecaris, dezelfde persoon. Het is een jonge vent met duidelijk geen Schots accent. Weer iemand die oorspronkelijk uit Engeland komt en hierheen is verhuisd.
Dag 59
De weken van vakantie en schoolkamp zijn voorbij. Deze week is het weer gewoon school. Bij het ophalen van de kinderen raak ik in gesprek met Miss Ross, de juf. Zij vertelt enthousiast dat ze begin juli samen met haar moeder voor een paar dagen naar Nederland gaat.
Er gaat een directe vlucht van Inverness naar Amsterdam, de enige bestemming buiten het Verenigd Koninkrijk. Dat wordt dus een makkelijke reis. Een bezoek aan de Keukenhof en het Rijksmuseum staan op de lijst van dingen-te-doen. Of ik nog tips heb, vraagt ze direct.
Dag 57
Het lichaam is nog wat stram na het peddelen van gisteren. Overduidelijk niet gewend om in de kajak houding te zitten. Achter de gordijnen is het grijs en winderig. Wat een verschil met het weer van de afgelopen week.
Iris springt het bed uit, zij wil een rondje hardlopen voordat ik mijn wetsuit aantrek en richting het Boom strand vertrek voor mijn wekelijkse zwemsessie. Gaat het eigenlijk wel door? Het is vloed en er staat een straffe wind met flinke golven. Ik check de Facebook pagina, maar zie geen bericht. Dan herinner ik mij een opmerking van een van de vaste zwemmers: “het gaat altijd door, zelfs in een storm gaan we op zijn minst even spetteren in de golven”.
Mogelijk gemaakt door WordPress & Thema door Anders Norén